İsveç'in uzak ormanlarındaki boz ayılarla ilgili yeni bir bulgu, insanlığın karmaşasının ne kadar genişleyebileceğinin üzücü göstergelerinden biri.
1940'larda başlayan endüstriyel ölçekte antimikrobiyal ürünlerin üretiminden sonra artan antibiyotik direnci sorunu, İsveç boz ayılarının ( Ursus arctos ) dişlerinde izlenebiliyor.. 1950'lerden itibaren hayvanlar antibiyotik direncinde bir artış gösterdi.
Ancak 1990'lardan sonra İsveç antibiyotik kullanımını kontrol eden düzenlemeler getirdiğinde, ayıların antibiyotik direnci azaldı.
Bu, düzenlemenin antropojenik çevresel zararı azaltmak için güçlü bir araç olduğunu göstermektedir.
Antibiyotik direnci on yıllardır büyüyen bir sorun olmuştur. Antimikrobiyal ilaçlar, Penicillium gibi küflerin savunma sistemlerinden yararlanır. Doğada bu küfler, bakteri rakiplerine karşı savunma için antibiyotik molekülleri üretir, bizler bu molekülleri kendi çıkarımız için ele geçirmeyi başardık .
Ancak doğada bakteriler, küflerin savunmalarına yanıt olarak gelişir (ve küfler yeni savunmalar geliştirir); bu da antibiyotik ilaçlara tepki olarak ortaya çıkar. Bakteriler, geliştirdiğimiz antibiyotik ilaçlara karşı giderek daha dirençli hale geldi, bu da bizim için sorun anlamına geliyor. 2019 CDC raporuna göre, her yıl sadece ABD'de 35.000'den fazla insan antibiyotiğe dirençli bir bakteri ile enfekte oldukları için ölüyor.
Norveç Bilim ve Teknoloji Üniversitesi'nden mikrobiyolog Jaelle Brealey liderliğindeki bir araştırma ekibi, müzeleri odak alarak bu zor hedefe ulaştı. Hedefleri: Boz ayıların kafataslarıydı.
Ekip 1842 ile 2016 yılları arasında 82 boz ayı dişinden diş taşı örnekleri aldı.
Diş taşı, ağızda yaşayan bakteri topluluklarının örneklerini koruyan bir plak oluşumu şeklidir. Ekip, antibiyotik direnci için genleri arayarak bu bakteri genomlarını sıraladı.
1950'lerden itibaren ayılarda bu bakterilerin artan seviyelerini buldular. Bunu, İsveç hükümetinin 1980'lerde antibiyotiklerin tarımsal kullanımını yasaklaması ve ardından 1995'te antibiyotik direnciyle mücadele için bir program uygulaması sonrasında bir düşüş izledi.
Brealey, "Bakteri bolluğu İsveç'te insan antibiyotik kullanımını yakından takip ediyor, 20. yüzyılda artıyor ve son 20 yılda azalıyor." dedi.
İsveç'teki Uppsala Üniversitesi'nden ve İskoçya'daki Edinburgh Üniversitesi'nden genetikçiler, "Uzak bölgelerdeki ve insan yerleşiminin yakınında bulunan ayılarda benzer seviyelerde antibiyotik direnci bulduk. Bu buluş, çevrenin dirençli bakteri ve antibiyotiklerle kirlenmesinin gerçekten yaygın olduğunu gösteriyor." diyor.
Kaynak: https://www.sciencealert.com/
Comments