Search Results

Etrafımızdaki dünyayı oluşturan atomlar sağlam görünüyor ama aslında yüzde 99,99999'un üzerinde boş alan. Bir atom, orantılı olarak geniş bir alana yayılmış bir elektron bulutu ile çevrili küçük, yoğun bir çekirdekten oluşur. Bunun nedeni, elektronların parçacık olmanın yanı sıra dalga gibi davranmasıdır. Elektronlar yalnızca bu dalgaların tepe ve çukurlarının doğru bir şekilde toplandığı yerde var olabilir. Ve bir noktada var olmak yerine, her elektronun konumu bir olasılıklar aralığına yayılır - bir yörünge.

Bebeklerin doğumda yaklaşık 300 kemiği vardır ve bunların çoğu arasında kıkırdak bulunur. Bu ekstra esneklik, doğum kanalından geçmelerine yardımcı olur ve aynı zamanda hızlı büyümelerine izin verir. Yaşla birlikte kemiklerin çoğu kaynaşır ve geriye ortalama bir yetişkin iskeleti oluşturan 206 kemik kalır.

1 2 3 4 5 6

Kartal Bulutsusu'nun WIYN 0,9 metrelik Teleskop görüntüsü. Messier 16/M16 ve NGC 6611 olarak kataloglanmıştır.

Çalışma, bir grup şiddetli suçluyu ve psikopati için sağlıklı gönüllüleri değerlendirmek için psikolojik envanterler kullandı ve ardından beyinlerinin şiddetli film sahneleri izlemeye nasıl tepki verdiğini inceledi. FMRI sonuçları, psikopatik özelliklerde yüksek puan alan sağlıklı deneklerin beyinlerinin psikopatik suç grubu ile benzer şekilde tepki verdiğini gösterdi. Bu grupların her ikisi de, duyguyu düzenlemeyle ilgili beyin bölgelerinde atrofi gösterdi. Çalışma, bir psikopatı "sağlıklı" bir bireyden ayıran şeylere dair genel kavramlara karmaşıklık katıyor. Birini psikopat yapan şeyin tam olarak ne olduğu düşünüldüğünde, çizgiler bulanık olabilir. Psikolojik araştırmalar, toplumdaki birçok insanın, "karanlık üçlü" kişilik özelliklerine sahip olduğunu göstermiştir: Narsisizm (kişisel önem olarak adlandırılır) Makyavelizm (stratejik sömürü ve aldatma) Psikopati (duygusuzluk ve sinizm) Ancak bu özelliklerde yüksek puan alan kişilerin hapse girme olasılığı daha yüksek olsa da, çoğu iyi gizleniyor ve aşırı antisosyal davranışlarda bulunmuyorlar. Şimdi, Cerebral Cortex'te yayınlanan yeni bir çalışma, psikopatik suçluların beyinlerinin yapısal ve işlevsel olarak psikopatik özelliklere sahip ama suçlu olmayan bireye benzediğini buldu. Sonuçlar, psikopatinin ikili bir sınıflandırma olmadığını, daha ziyade "normal sosyal işlevsellik aralığına sahip hapsedilmemiş nüfusta değişen" kişilik özelliklerinin bir "kümelenmesi" olduğunu göstermektedir. İçsel psikopatınızı değerlendirmek Araştırmacılar, şiddetli psikopat suçluların beyinlerini sağlıklı gönüllülerin beyinleriyle karşılaştırmak için fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) kullandılar. Tüm katılımcılar, yaygın olarak kullanılan envanterler aracılığıyla psikopati açısından değerlendirildi: Gözden Geçirilmiş Hare Psikopati Kontrol Listesi ve Levenson Kişisel Rapor Psikopati Ölçeği. Deneysel tasarım ve örnek uyaranlar. Denekler, şiddet içeren ve şiddet içermeyen içeriğe sahip 137 film klibinin bir derlemesini izledi. Her iki grup da "sosyal ve duygusal içeriğin büyük çeşitliliğini" tasvir etmek için seçilen 26 dakikalık karışık film sahneleri izledi. Bazı sahneler yoğun şiddeti tasvir etti. Denekler görüntüleri izlerken, fMRI beyinlerinin çeşitli bölgelerinin içeriğe nasıl tepki verdiğini kaydetti. Amaç, psikopat suçluların beyinlerinin, psikopatik özellikleri yüksek olan sağlıklı deneklerin beyinlerine benzer şekilde görünüp tepki verip vermediğini görmekti. Sonuçlar benzer tepkiler gösterdi: Her iki grup da şiddetli sahneleri izlediğinde, fMRI orbitofrontal kortekste ve anterior insulada, duyguyu düzenlemeyle ilişkili beyin bölgelerinde güçlü reaksiyonlar ortaya çıkardı. Bu benzerlikler olumlu bir ilişki olarak ortaya çıktı: Sağlıklı bir denek ne kadar çok psikopatik özellik sergiliyorsa, beyni, suçlu grup gibi o kadar fazla tepki veriyordu. Dahası, fMRI, psikopatik özellikler ve beyin yapısı arasında benzer bir ilişki olduğunu ortaya koydu; psikopatide yüksek puan alanlar, orbitofrontal kortekste ve anterior insulada daha düşük gri madde yoğunluğu gösterdi. Bununla birlikte, gruplar arasında bazı temel farklılıklar vardı. Araştırmacılar, sağlıklı örneklemdeki yapısal anormalliklerin temel olarak birincil psikopatik özelliklerle ilişkili olduğunu belirtti: Yalan söyleme eğilimi, pişmanlık eksikliği ve duygusuzluk. Bu arada, sağlıklı deneklerin işlevsel tepkileri ikincil psikopatik özelliklerle ilişkilendirildi: Dürtüsellik, çabuk sinirlenme ve hayal kırıklığına karşı düşük tolerans. Genel olarak, çalışma, psikopatinin bazı biyolojik itici güçlerini daha da aydınlatmakta ve psikopati ile "sağlıklı" olma arasındaki farkların ortak anlayışlarına nüans katmaktadır. Neden bazı psikopatlar suçlu oluyor? Milyon dolarlık soru cevapsız kalıyor: Neden bazı psikopatlar hapse girerken diğerleri (veya psikopatik özellikleri yüksek olan insanlar) iyi işleyen hayatlar sürüyor? Araştırmacılar kesin bir cevap veremediler, ancak psikopat suçluların "amigdala, insula, talamus ve ön kutup dahil olmak üzere sosyal ve duygusal beyin ağlarının anahtar düğümleri" içinde daha düşük bağlantıya sahip olduklarını not ettiler. "Bu nedenle, hükümlü psikopatlar ve iyi işleyen psikopatik özelliklere sahip deneklerde beynin duygusal devresinin bölgesel tepkiselliği arasında paralellikler olsa da, bu ağın bozulmuş işlevsel bağlantısının kriminal psikopatiye özgü olması muhtemeldir." Kaynak: https://bigthink.com/mind-brain/psychopath-brain

Bilim insanları, "sarı toplar" olarak adlandırılan gizemli kozmik nesnelerin durumunu çözdü. Araştırmacıların 13 Nisan'da Astrophysical Journal'da yayınlanan araştırmalarına göre, göksel benekler, tek süper kütleli yıldızlardan ziyade çok çeşitli kütlelere sahip birçok yıldız türünün doğum yerlerini işaret ediyor. Kümelerdeki yıldızlar nispeten genç, sadece 100.000 yaşında. Naperville'de bulunan Gezegen Bilimi Enstitüsü'nde gökbilimci Grace Wolf-Chase, "Bunları rahimdeki yıldızlar olarak düşünüyorum." diyor. Samanyolu Projesi gönüllüleri, ilk olarak Spitzer Uzay Teleskobu tarafından çekilen galaksinin fotoğraflarını incelerken nesneleri tespit ettiler. Wolf-Chase, "Şu anda feshedilmiş olan gözlemevi, kozmosu kızılötesi ışıkta gördü ve bu soğuk ortamlarda olup bitenleri yıldızlar gerçekten doğmadan önce araştırmak için bir tür yıldız ultrasonu almalarına izin verdi." diyor. Gönüllü bilim insanları, dev iyonize gaz baloncukları üfleyen güneş kütlesinin en az 10 katı olduğu düşünülen bebek yıldızları bulmak için bu görüntülere bakıyorlardı. Projeden bir veya iki yıl sonra, kullanıcılar bazı nesneleri #yellowballs¸ etiketiyle etiketlemeye başladı çünkü sahte renkli görüntülerde böyle görünüyorlardı. 2010 ve 2015 yılları arasında gönüllüler 928 sarı top buldu. Wolf-Chase'in ekibi başlangıçta topların erken aşamadaki gaz kabarcıklarını temsil ettiğini düşünüyordu. Ancak sarı toplar tesadüfi bir keşif olduğu için, araştırmacılar muhtemelen nesneleri kesin olarak teşhis etmek için yeterince yakalayamadıklarını biliyorlardı. 2016 yılında ekip, Samanyolu Projesi gönüllülerinden daha fazlasını bulmalarını istedi. Ertesi yıl, grup 6.000'den fazla sarı top tespit etti. Yellowball Yıldız Kümesi Gökbilimciler ilk önce 'sarı topların' (solda daire içine alınmış) büyük, genç yıldızların (sağda) etrafına savrulan gaz kabarcıklarının habercileri olduğunu düşündüler. Ancak yeni bir çalışma, sarı topların aslında daha az kütleli yıldızların kümeleri olduğunu öne sürüyor. Wolf-Chase ve meslektaşları, ne olduklarını anlamaya çalışmak için bu toplardan yaklaşık 500'ünü mevcut yıldız kümeleri katalogları ve diğer yapılarla karşılaştırdılar. Wolf-Chase, “Şimdi iyi bir cevabımız var: Bunlar bebek yıldız kümeleri” diyor. Kümeler, tek genç, büyük yıldızların üflediği yıldız baloncuklarına benzer şekilde kendi iyonlaşmış baloncuklarını üfler. Wolf-Chase, araştırmacıların bu çalışmayı, Ekim ayında fırlatılacak olan James Webb Uzay Teleskobu gibi teleskoplarla sarı toplar bulmak için kullanabileceklerini ve topların fiziksel özellikleri hakkında daha fazla bilgi edinebileceklerini umuyor. Kaynak: https://www.sciencenews.org/article/yellowballs-stars-milky-way-space-astronomy

Güneşin heykelin omzunda battığı 19 Mart'taki bahar ekinoksunda "ayırt edici astronomik" bir an yaşandı.

Mikroskobik parazit H. salminicola, uzaylı benzeri gözlere sahip bir grup mavi sperm gibi görünüyor.

Samanyolu'nda Auriga ve Toros takımyıldızları arasındaki sınırı aşan bir süpernova kalıntısıdır.

Çöl yaşamının ritmini su yönlendirir, ancak hayvanlar havanın zorlu şartlarına karşı her zaman çaresiz değildir. Amerika'nın güneybatısındaki vahşi eşekler ve atlar, susuzluklarını gidermek için soğuk, kristal berraklığında yeraltı sularına ulaşmak için tozlu tortuyu kazarlar. Yeni araştırmalar, bu yaratıcılığın ekosistem için geniş kapsamlı faydaları olduğunu gösteriyor. Araştırmacılar 30 Nisan Science dergisine göre, “Bu kuyular çöl vahaları gibi davranabilir ve kurak zamanlarda çok sayıda çöl hayvanına ve kilit taşı ağaçlarına fayda sağlayan önemli bir su kaynağı sağlayabilir.” diyor. Kuzey Amerika'da son beş yüz yıl içinde gözlemlenen vahşi eşekler ve atlar genellikle Batı'da kötü adam olarak görülüyor. Bu türler yerel bitki örtüsünü çiğneyebilir, dere yataklarını aşındırabilir ve yerli hayvanları geride bırakabilir. Ancak Danimarka'daki Aarhus Üniversitesi'nde bir tarla ekolojisti olan Erick Lundgren, 2014 yılında kuyu kazan yabani eşekleri ilk gözlemlediğinde, fillerin oluşturduğu su deliklerinin Afrika savanasındaki bir topluluğu ayakta tutmasına benzer şekilde, bu deliklerin ekosistemlere fayda sağlayıp sağlamayacağını merak etti. Yabani eşekler ve atlar tarafından kazılan kuyular birçok başka tür tarafından kullanılmaktadır. Bir kamera tuzağı, Sonoran Çölü'nde bir eşekten su içen bu geyik ve açık kahverengi katır geyiğini yakaladı. İlk olarak, Lundgren ve meslektaşları, bu deliklerin gerçekten erişilebilir suyu artırıp artırmadığını görmek zorundaydı. 2015'ten 2018'e kadar üç yaz boyunca, Arizona'nın Sonoran Çölü'ndeki dört bölgedeki kuyulardaki ve yeraltı sularıyla beslenen akarsulardaki suyun yüzey alanını haritaladılar. Su mevcudiyeti siteler arasında oldukça değişkendi, ancak eşit kuyular, özellikle sıcaklıklar yükseldikçe, genellikle erişilebilir suyu artırdı. Bir bölgede, dere tamamen kuruduğunda kuyular tek içme suyu kaynağıydı. Başka yerlerde kuyular, mevcut yüzey suyunun yüzde 74'ünü sağladı. Ve, kuyular kazıldıktan sonra başka hayvanlar geldi. Hemde sürüler halinde. Araştırmacılar, kuyuları, nehir kıyılarını ve kuru noktaları gözetleyerek Sonoran ve Mojave Çöllerindeki beş bölgeye kameralar kurdu. Göçmen ötücü kuşlardan dağ aslanlarına kadar, kuyularda geveleyerek akarsularda görülen türlerin sayısına yaklaşık olarak eşit ve kuru noktalardan yüzde 64 daha fazla olan 57 omurgalı türünü belgelediler. Kaynak: https://www.sciencenews.org/article/wild-donkeys-horses-ecosystem-engineer-water-holes-invasive-species

Fotoğrafçı, Kaliforniya'daki Mono Gölü'nün Güney Tufa Bölgesi'nde pozlama yaptı ve istifledi.

Genel Bakış Caltech araştırmacıları, güneş sisteminin derinliklerinde bir "Gezegen X" olabileceğini düşündüren matematiksel kanıtlar buldular. Sanatçının Güneş'ten çok uzak bir yörüngede dönen varsayımsal bir gezegen kavramı. Kredi: Caltech / R. Hurt (IPAC) Bu Neptün büyüklüğündeki varsayımsal gezegen, Güneşimizin yörüngesinde Plüton'un çok ötesinde oldukça uzun bir yörüngede dönüyor. Araştırmacıların "Gezegen Dokuz" lakabını taktığı nesne, Dünya'nın yaklaşık 10 katı bir kütleye sahip ve Güneş'e, Neptün'den yaklaşık 20 kat daha uzakta yörüngede dönüyor olabilir. Güneş etrafında tam bir yörünge yapması 10.000 ila 20.000 Dünya yılı sürebilir. Bu uzak varsayımsal gezegenin varlığı, bu noktada sadece teoriktir ve "Gezegen 9" lakaplı nesne için doğrudan bir gözlem yapılmamıştır. Gezegenin matematiksel tahmini, Neptün'ün yörüngesinin çok ötesine uzanan buzlu bir enkaz bölgesi olan Kuiper Kuşağı'ndaki bazı küçük nesnelerin benzersiz yörüngelerini açıklayabilir. Gökbilimciler artık tahmin edilen gezegeni arıyorlar. Ocak 2015'te, Caltech gökbilimcileri Konstantin Batygin ve Mike Brown, dış güneş sisteminde alışılmadık, uzun bir yörüngeyi izleyen dev bir gezegenin kanıtını sağlayan yeni bir araştırmayı duyurdular. Tahmin, doğrudan gözlemlere değil, ayrıntılı matematiksel modellemeye ve bilgisayar simülasyonlarına dayanmaktadır. Bu büyük nesne, uzak Kuiper Kuşağı'nda keşfedilen en az beş küçük nesnenin benzersiz yörüngelerini açıklayabilir. NASA'nın Gezegen Bilimi Bölümü müdürü Jim Green, "Yeni bir gezegen olasılığı, bir gezegen bilimcisi olarak benim için ve hepimiz için kesinlikle heyecan verici bir şey. Ancak bu, yeni bir gezegenin tespiti veya keşfi değil. Kesinlikle Gezegen X denen bir gezegen olduğunu söylemek için henüz çok erken. Gördüğümüz şey, sınırlı gözlemlerden modellemeye dayanan erken bir tahmin. Bu heyecan verici bir sonuca götürebilecek sürecin başlangıcı." dedi. Caltech bilim adamları, Gezegen X'in Dünya'nınkinin yaklaşık 10 katı bir kütleye sahip olabileceğine ve boyut olarak Uranüs veya Neptün'e benzer olduğuna inanıyorlar. Öngörülen yörünge, Güneşimize ortalama olarak Neptün'den yaklaşık 20 kat daha uzaktır (Güneş'in yörüngesinde ortalama 2,8 milyar mil uzaklıkta). Bu yeni gezegenin Güneş etrafında tam bir yörünge yapması 10.000 ila 20.000 yıl sürecektir (Neptün'ün yaklaşık 165 yılda bir yörüngeyi tamamladığı yer). Ne Zaman Keşfedildi? Gezegen X henüz keşfedilmedi ve bilim camiasında var olup olmadığı konusunda tartışmalar var. Astronomical Journal'ın 20 Ocak sayısındaki tahmin matematiksel modellemeye dayanıyor. Onun adı ne? Batygin ve Brown, tahmin ettikleri nesneye "Gezegen Dokuz" adını verdiler, ancak bir nesnenin gerçek adlandırma hakları, onu gerçekten keşfeden kişiye aittir. Neptün'ün ötesindeki uzun süredir şüphelenilen dev, keşfedilmemiş nesnenin önceki avlarında kullanılan isim "Gezegen X" dir. Tahmin edilen gezegen bulunursa, adın Uluslararası Astronomi Birliği tarafından onaylanması gerekir. Gezegenler geleneksel olarak mitolojik Roma tanrıları için adlandırılır. Neden Orada Olduğunu Sanıyorlar? Kuiper Kuşağı'nı inceleyen gökbilimciler, bazı cüce gezegenlerin ve diğer küçük, buzlu nesnelerin birlikte kümelenen yörüngeleri takip etme eğiliminde olduklarını fark ettiler. Caltech ekibi, bu yörüngeleri analiz ederek, daha önce keşfedilmemiş büyük bir gezegenin Plüton'un çok ötesinde saklanıyor olabileceği olasılığını tahmin etti. Bu potansiyel gezegenin yerçekiminin, Kuiper nesnelerinin olağandışı yörüngelerini açıklayabileceğini tahmin ediyorlar. Sıradaki ne? Batygin ve Brown dahil gökbilimciler, nesneyi tahmin edilen yörüngesinde aramak için dünyanın en güçlü teleskoplarını kullanmaya başlayacaklar. Güneş'ten uzaktaki herhangi bir nesne çok sönük ve tespit edilmesi zor olacaktır, ancak gökbilimciler onu mevcut teleskopları kullanarak görmenin mümkün olacağını düşünüyorlar. Brown, "Onu bulmayı çok isterim ama bir başkası bulursa ben de çok mutlu olurum. Bu yüzden bu makaleyi yayınlıyoruz. Diğer insanların ilham alacağını ve aramaya başlayacağını umuyoruz." Green, "Ne zaman böyle ilginç bir fikrimiz olursa, Carl Sagan'ın eleştirel düşünme kurallarını uygularız; bu kurallara gerçeklerin bağımsız olarak doğrulanması, alternatif açıklamalar aranması ve bilimsel tartışmanın teşvik edilmesi dahildir. Gezegen X oradaysa, onu birlikte bulacağız. Ya da şimdiye kadar aldığımız veriler için alternatif bir açıklama belirleyeceğiz." dedi. Kaynaklar https://solarsystem.nasa.gov/planets/hypothetical-planet-x/in-depth/ Fesenmaier, Kimm, " Caltech Araştırmacıları Gerçek Dokuzuncu Gezegenin Kanıtını Buluyor " basın bildirisi, son güncelleme 20 Ocak 2015 Konstantin Batygin ve Michael E. Brown, " Güneş Sistemindeki Uzaktaki Dev Gezegen İçin Kanıt ," The Astronomical Journal Green, James, " Güneş Sistemimizde Yeni Bir Gezegen? NASA Bir Bakış Açıyor " video bildirimi, en son 20 Ocak 2015 tarihinde güncellenmiştir.