Fransız gökbilimci Pierre Janssen, 1868'de tam güneş tutulmasını izlemek için Hindistan'a gitti.
Ekipmanları arasında, Güneş'in tayfı ile ilişkili emisyon ve soğurma çizgilerini incelemek için yeni bir cihaz vardı. Bunsen ve Kirchhoff'un spektral çizgilerin bireysel elementlerle ilişkili olduğunu keşfetmesinden bu yana ilk tam güneş tutulmasıydı.
Janssen, Güneş'in kromosferinin tayfını görmek istedi.
Tutulma 18 Ağustos 1868'de meydana geldi. Janssen, 5874.9 Å dalga boyuna karşılık gelen parlak sarı bir çizgi gözlemledi. Bu çizgi bilinen herhangi bir elemente karşılık gelmiyordu ve yeni bir şey bulduğunu biliyordu.
Güneş diskinin çoğunu bloke ederek ve kromosferin spektrumlarını ölçerek kendi tutulmasını yaratmak için bir araç inşa ederek keşfini doğruladı. Parlak sarı çizgisini tekrar buldu ve sodyum ya da bilinen başka bir element olmadığını doğruladı.
İngiliz gökbilimci Norman Lockyer de bu sarı çizgiyi gözlemledi ve yeni bir elemente ait olduğunu fark etti. İsim için önerisi, Yunanca Güneş anlamına gelen helios kelimesinden gelen 'helyum' idi.
Helyum, dünya dışı keşfedilen ilk element oldu.
Helyum 33 yıl daha Dünya'da bulunamayacaktı. Pek çok kimyager, helyumun yalnızca Güneş'te var olabileceğine inanıyordu, çünkü sonuçları Dünya'da kimse üretemezdi.
Bu, William Ramsay'i helyum bulmaya çalışmaktan alıkoymadı.
Sonunda 1895'te uranyum cevheri kleveitini asitle işlemden geçirdiğinde başarılı oldu. Bu deneyleri yaparken aslında argon arıyordu. Oksijeni ve nitrojeni uzaklaştırmak için gazı tedavi ettiğinde, kalan gaz helyumun sarı spektral çizgisini içeriyordu.
Kaynak: https://sciencenotes.org/today-science-history-august-18-helium/#:~:text=August%2018%20marks%20the%20anniversary,watch%20a%20total%20solar%20eclipse.