Teleskop dışında astronomi alanındaki en önemli buluş kuşkusuz kameraydı. Kamera ile gökbilimciler artık defterlerine yazdıkları ufak tefek gözlemlere güvenmek zorunda kalmadı.
Bunun yerine, tek bir kareyi analiz etmek ve tüm ayrıntılarını çıkarmak için detaylı inceleme yapma fırsatını buldular.
O günden beri gökbilimciler, evrenin en inanılmaz nesnelerini mercekleriyle yakaladılar.
Ve bazı astronomi fotoğrafları tarihe geçti.
Avrupa'daki Çatlaklar
9 Temmuz 1979'da NASA'nın Voyager 2 sondası Jüpiter tarafına uçtu ve gezegenin uydularından biri olan Europa'nın ilk yüksek çözünürlüklü görüntülerini ortaya çıkardı.
Voyager 2, Europa'nın yüzeyinin düzinelerce belirgin karanlık çizgiyle kaplı olduğunu gösteren bu fotoğraf bilim camiasında şok dalgaları yarattı.
Europa'nın topografik bir haritası, bu çizgileri buzdaki büyük çatlaklar olarak tanımladı.
Bilim adamları şimdi, Europa'nın yüzeyinin altında birkaç mil derinliğinde bir okyanusun var olduğuna inanıyor.
Süper Kütleli Bir Kara Deliğin Yörüngesinde Dolanan Yıldızlar
Yay A *, Samanyolu'nun merkezinde yer alan gizemli bir radyo kaynağıdır. Uzun zamandır Yay A * 'nın süper kütleli bir kara delik olduğu varsayılmıştır. Kara delikleri genellikle en büyük yıldızlar süpernovaya dönüştüğünde geride kalanlar olarak düşünürüz.
Yaklaşık 10 Güneş kadar büyükler.
Süper kütleli kara delikler, Güneş'in kütlesinin milyonlarca ve bazen milyarlarca katı kadardı.
2002'de, süper kütleli kara deliklerin varlığı, Yay A * yörüngesindeki bir yıldızın inanılmaz bir fotoğrafı çekildiğinde doğrulandı.
Yıldız, boş bir uzay parçasının yörüngesinde dönüyor gibi görünüyor, hem de saniyede 5.000 kilometre (3.100 mil) hızla..
Bu fotoğraf, diğer galaksilerin merkezlerinde görünen gizemli kütle yoğunlaşmalarının da süper kütleli kara delikler olduğunu dolaylı olarak kanıtlar niteliktedir.
1919 Güneş Tutulması
Yerçekimi ışığı bükebilir mi?
Bu radikal bir fikirdi, ancak genç Albert Einstein bundan emindi.
Einstein'ın genel görelilik teorisi sadece astronomide bir devrim başlatmakla kalmadı. Fiziğin tüm alanını sonsuza dek değiştirdi.
Newton yerçekiminin etkilerini tanımlayabilse de, Einstein esas olarak şu soruyu yanıtladı: "Yerçekimi neden olur?"
Onun fikrine göre uzay bir trambolin gibidir. Üzerine ağır bir nesne (Güneş gibi) koyarsanız, uzay bükülür. Dünya gibi diğer nesneler, uzayın doğal eğriliğini takip ettikleri için yörüngede dönerler.
Mayıs 1919'da, genel görelilik teorisinin yayınlanmasından üç yıl sonra, tam bir güneş tutulması meydana geldi. Ünlü astronom Arthur Eddington, Einstein'ın talimatıyla tutulmanın bir fotoğrafını çekti ve arkasındaki yıldızların yerini işaretledi.
Ancak yıldızlar olması gereken yerde değildi, bu da ışıklarının büküldüğünü gösteriyordu. Einstein bir gecede ünlü oldu ve fotoğraf tarihte ölümsüzleştirildi.
https://listverse.com/