Uzay yerçekimi ile dolu olmasına rağmen, uzayda sağlam zeminin olmaması, itme kuvveti olmayan nesnelerin sürekli serbest düşüş durumunda olduğu ve serbest düşüşün sıfır yerçekimi gibi hissettirdiği anlamına gelir.
Bir uzay gemisindeki tüm nesnelerin serbest düşme hareketleri nedeniyle etrafta dolaşmasını önlemek için yapay yerçekimine ihtiyaç olacaktır.
Geleneksel anlamda, yapay yerçekimi, tüm nesnelerin yere düşmesini ve orada sanki yeryüzündeymiş gibi tutulmasını sağlayan, ancak yine de insanların serbestçe dolaşmasına izin veren bir sistemi ifade eder.
Bu anlamda ağırlıksız bir astronotu yere bağlar ama astronotun dolaşmasına izin vermediği için yapay yerçekimi olarak nitelendirilmezler. Benzer şekilde, manyetik kayışlar yapay yerçekimi olarak nitelendirilmez çünkü astronotun bıraktığı nesneler hala etrafta yüzer.
Bir gemideki tüm nesnelere etki eden dünyanın yerçekimi kadar güçlü bir kuvvet yaratmanın fiziksel olarak mümkün olan tek yolu hızlanmadır.
Hızlanma her zaman eylemsizlik kuvveti yaratır. Merkezkaç kuvveti veya Coriolis kuvveti gibi atalet kuvvetleri, hızlanan referans çerçevesinde çok gerçektir.
İvme sabit ve doğru değerde tutulursa, eylemsizlik kuvveti dünyanın yerçekimi ile aynı şekilde davranacak ve aslında dünyanın yerçekimine eşdeğer olacaktır.
Bu gerçek aslında Genel Göreliliğin temel bir öğretisidir.
Dönme ve doğrusal olmak üzere iki tür ivme vardır. Bir gemi, ekseni etrafında dönerek yapay yerçekimi elde edebilir. Pratik olması için, dönme yarıçapının oldukça büyük olması gerekir. Ek olarak, bir gemi sürekli olarak ileriye doğru hızlanarak yapay yerçekimi yaratabilir.
Kaynak:
https://wtamu.edu/~cbaird/sq/2013/02/14/how-do-space-ships-make-artificial-gravity/